Marian Dąbrowski był wybitnym polskim artystą malarzem, którego twórczość wpłynęła na rozwój sztuki w Polsce w XX wieku. Urodził się 15 sierpnia 1927 roku w Tczewie, zaś zmarł 18 września 1995 roku w Koszalinie. Jego życie artystyczne było głęboko osadzone w awangardowych kierunkach, które eksplorował przez wiele lat.
Ponadto, Dąbrowski był nie tylko malarzem, ale także konserwatorem zabytków,
projektantem wnętrz oraz form przestrzennych. Jako wykładowca malarstwa i rysunku, z pasją dzielił się swoją wiedzą i doświadczeniem z młodymi artystami, a swoją działalnością animował rozwój sztuki w regionie.
W jego dorobku artystycznym szczególne miejsce zajmowały formy abstrakcyjne, którym poświęcił znaczną część swojej twórczości. W ramach tego nurtu powstały istotne cykle dzieł, takie jak:
- Formy Abstrakcyjne,
- Formy Bio,
- Formy Geometryczne,
- Animacje.
Obecnie, dzieła Mariana Dąbrowskiego są doceniane zarówno przez krytyków sztuki, jak i przez pasjonatów, którzy dostrzegają w nich niezwykłą głębię oraz innowacyjność. Jego wpływ na sztukę współczesną jest niezaprzeczalny, a jego osiągnięcia pozostają inspiracją dla wielu twórców.
Życiorys
Marian Dąbrowski, uznany artysta, swoje studia artystyczne rozpoczął w latach 1947–1952. Uczył się początkowo w Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Sopocie, a następnie kontynuował naukę na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Tam doskonalił swoje umiejętności malarskie pod okiem takich guru sztuki jak Jan Ignacy Wodyński oraz Bronisław Jamontt. Dodatkowo, równolegle prowadził studia z zakresu konserwacji zabytków w pracowni rzeźby Tadeusza Godziszewskiego.
Wczesna działalność artysty koncentrowała się na ochronie zabytków Pomorza Zachodniego. W 1953 roku objął stanowisko Wojewódzkiego Konserwatora w Koszalinie, a w latach 1957–59 pracował w P.P. Pracownie Konserwacji Zabytków w Szczecinie. W ramach tej działalności projektował inicjatywy dotyczące rewitalizacji i konserwacji wielu ołtarzy głównych w kościołach parafialnych znajdujących się na terenie Pomorza.
Między 1959 a 1985 rokiem Dąbrowski realizował różnorodne projekty dotyczące architektury wnętrz, obejmujące sanatoria, obiekty wypoczynkowe oraz budynki użyteczności publicznej i administracji państwowej. Jego prace z zakresu malarstwa monumentalnego dotyczyły także ścian architektonicznych, mozaik oraz sgraffito. Pod koniec lat 60. artysta zaczął uczestniczyć w wystawach, prezentując swoje dzieła malarstwa sztalugowego. Ogółem zaś, jego twórczość była pokazywana na dziesięciu indywidualnych wystawach, jak również w licznych zbiorowych w Polsce, Niemczech, Danii i ZSRR.
Dąbrowski brał aktywny udział w Plenerach w Osiekach, stanowiących ważne miejsce spotkań artystów oraz teoretyków sztuki, którzy reprezentowali polską awangardę drugiej połowy XX wieku. Jako organizator, uczestnik oraz komisarz artystyczny, przyczynił się do dziesięciu takich wydarzeń.
Niezwykle ważnym aspektem jego kariery była działalność pedagogiczna. Przez wiele lat Dąbrowski nauczał malarstwa w takich instytucjach jak: Państwowe Ognisko Kultury Plastycznej w Koszalinie (1957–1975) oraz Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych w Koszalinie (1975–1977). Za swoje działania w zakresie edukacji plastycznej dzieci i młodzieży został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi.
Artysta był wielokrotnie nagradzany w różnych konkursach za swoje dzieła malarskie oraz za aktywność organizacyjną w zarządzie ZPAP, co również przyniosło mu takie zaszczyty jak Złota Odznaka ZPAP oraz tytuł Zasłużonego Działacza Kultury. Jego prace można znaleźć w Muzeum Okręgowym w Toruniu, Muzeum Okręgowym w Koszalinie – w tym wystawie stałej „Osieki 1963–1981″ z kolekcji działu sztuki współczesnej Polska Awangarda II – a także w Kroppedal Museum (Gladsaxe, Dania) i Regionalmuseum Neubranderburg (Niemcy) oraz wielu prywatnych kolekcjach dzieł sztuki.
Przypisy
- GabrielaG. Świtek GabryelaG., Ekspozycje koszalińskie, „Sztuka i Dokumentacja” (18), IHS UW, 2018, DOI: 10.32020/ARTandDOC/18/2018/8
- a b PiotrP. Dobosz PiotrP., Działaj i miej nadzieję : stulecie państwowych służb konserwatorskich w Polsce 1918-2018, Warszawa: Narodowy Instytut Dziedzictwa, 2018, ISBN 978-83-66160-15-6, OCLC 1080924139 [dostęp 03.06.2022 r.]
- Redakcja, Popularny „plastyk” kończy właśnie 40 lat [online], Koszalin Nasze Miasto, 09.10.2015 r. [dostęp 03.06.2022 r.]
- Ochrona zabytków [online], www.skz.szczecin.pl [dostęp 03.06.2022 r.]
- AnnaA. Kroplewska-Gajewska AnnaA., Malarstwo i rzeźba polska od końca XVIII wieku do 1939 roku w zbiorach Muzeum Okręgowego w Toruniu, Toruń: Muzeum Okręgowe, 2003–, ISBN 83-87083-50-X, OCLC 56412212 [dostęp 03.06.2022 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Krzysztof Sprada | Włodzimierz Łajming | Zygfryd Korpalski | Barbara Babilińska | Kazimierz Szymanowski | Ryszard Karczykowski | Wojciech Wentura | Dobrawa Czocher | Ewa Kukowska | Krzysztof Urbański (muzyk) | Jarosław Kukowski | Bartłomiej Szudek | Teresa Budzisz-Krzyżanowska | Elżbieta Szczodrowska | Zbigniew Korpolewski | Jarosław Struczyński | Andrzej Szczodrowski | Leszek Woś | Grzegorz Ciechowski | Zbigniew PromińskiOceń: Marian Dąbrowski (malarz)