Elżbieta Szczodrowska

---

Życiorys

Elżbieta Szczodrowska swoją artystyczną podróż rozpoczęła w 1937 roku, kiedy zapisała się do Pomorskiej Szkoły Sztuk Pięknych Wacława Szczeblewskiego w Gdyni. Jej dalsza edukacja trwała od 1945 do 1949 roku, kiedy to studiowała rzeźbę pod okiem prof. Mariana Wnuka w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Sopocie, która obecnie znana jest jako Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku.

W latach 1952–1976 pełniła rolę pedagoga oraz nauczycielki rzeźby w Liceum Plastycznym w Gdyni-Orłowie. Jej prace były obecne na licznych wystawach okręgowych i ogólnopolskich, między innymi na Wystawie Młodej Plastyki w Warszawie w 1955 roku oraz na Salonie Okręgu Gdańskiego ZPAP w 1965 roku. Również w 1967 roku prezentowała swoje dzieła na Salonie XX-lecia Okręgu Gdańskiego ZPAP w Sopocie oraz na Ogólnej Wystawie Rzeźby w Warszawie.

Odbywała także własne wystawy indywidualne, z których najważniejsze odbyły się w Sopocie (1958, 1968, 1969) oraz w Lublinie w 1969 roku. Ponadto, była współautorką, razem z Robertem Peplińskim, wyjątkowych realizacji artystycznych, takich jak tabernakulum w kościele św. Brygidy w Gdańsku oraz płaskorzeźby znajdujące się w dolnej części Pomnika Poległych Stoczniowców 1970 w Gdańsku.

Elżbieta Szczodrowska była również żoną znanego rzeźbiarza Roberta Peplińskiego, który żył w latach 1941–2015. Artystka zmarła w Sopocie i została pochowana na lokalnym cmentarzu komunalnym w kwaterze R2-9-14.

W uznaniu jej zasług, pośmiertnie odznaczono ją honorową odznaką „Zasłużony dla Kultury Polskiej” w 2014 roku, a w 2015 roku otrzymała medal Księcia Mściwoja II.

---

Oceń: Elżbieta Szczodrowska

---