Andrzej Żurkowski (lekkoatleta)

W 1955 roku, podczas mistrzostw Polski juniorów we Wrocławiu, odniósł znaczący sukces, zdobywając tytuł mistrza w biegu na 100 metrów z imponującym czasem 10,9 sekundy. Na tych samych mistrzostwach w biegu na 200 metrów zajął drugie miejsce, uzyskując czas 21,8 sekundy, ustępując jedynie Edwardowi Bożkowi. Rok później, w Zabrzu, Żurkowski zdobył tytuł mistrza Polski w biegu na 100 metrów, osiągając wynik 10,8 sekundy.

Jego kariera sportowa mogła rozwinąć się jeszcze bardziej, gdyż Andrzej miał być powołany do reprezentacji na igrzyska olimpijskie, które miały się odbyć w Melbourne w 1956 roku. Niestety, z powodu dokuczliwej kontuzji nogi, musiał zrezygnować z tej szansy, co przyczyniło się do przedwczesnego zakończenia jego obiecującej kariery lekkoatletycznej.

Po zakończeniu kariery sportowej, w 1975 roku, Żurkowski ukończył studia na Politechnice Poznańskiej, gdzie uzyskał tytuł inżyniera budownictwa lądowego. Jego życie pokazuje, jak szybko można przejść z sukcesów sportowych do realizacji zawodowej w innej dziedzinie, co czyni go inspirującą postacią dla wielu młodych sportowców.