Edwin Wiśniewski to postać, która znacząco wpisała się w historię polskiej ekonomii i polityki.
Urodził się 19 kwietnia 1927 roku w Tczewie, a swoje życie zakończył 22 listopada 2010.
Był nie tylko uznawanym ekonomistą, ale również osobą zajmującą ważne stanowiska rządowe. W latach 1973–1974 pełnił funkcję wiceministra żeglugi, co było kluczowe dla rozwoju sektora transportu wodnego w Polsce.
Później, miał również zaszczyt być wiceministrem handlu zagranicznego oraz gospodarki morskiej, co świadczy o jego wszechstronnych kompetencjach w zakresie ekonomii i polityki morskiej.
Warto również podkreślić, że w latach 1980–1982 reprezentował Polskę na arenie międzynarodowej jako ambasador PRL w Peru, co przyczyniło się do umocnienia międzynarodowych relacji Polski w tamtym okresie.
Życiorys
Edwin Wiśniewski był synem Franciszka i Jadwigi. Zawodowo związany z ekonomią, swoje studia rozpoczął w latach 1947–1951 na Wydziale Finansowym Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Szczecinie. W 1952 roku uzyskał kwalifikacje jako ekonomista-planista.
W swojej karierze zawodowej pełnił różnorodne funkcje. Pracował jako starszy inspektor w Inspektoracie Kontrolno-Rewizyjnym w Gdańsku w latach 1952–1956, a później objął stanowisko kierownika działu w Porcie w Gdyni od 1956 do 1962 roku.
W tym samym czasie, w latach 1956–1962, kontynuował edukację na Wydziale Morskim Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Sopocie, gdzie otrzymał tytuł magistra ekonomii. Jego zaangażowanie w politykę rozpoczęło się 5 września 1958, kiedy to został członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej.
W latach 1962–1963 pełnił rolę zastępcy dyrektora Polskiej Izby Handlu Zagranicznego – Oddział Morski w Gdyni. W 1963 roku został dyrektorem Morskiej Agencji w Gdyni. Pełnił także stanowisko dyrektora naczelnego Przedsiębiorstwa Handlu Zagranicznego „Polcargo” od 22 grudnia 1966 do 1969. Od 25 października 1969 do 1973 roku był dyrektorem generalnym w Ministerstwie Żeglugi w Warszawie.
W kolejnych latach, od 1973 do 1974 zajmował stanowisko podsekretarza stanu, początkowo w Ministerstwie Żeglugi, a później w Ministerstwie Handlu Zagranicznego i Gospodarki Morskiej. W latach 1980–1982 pełnił funkcję ambasadora nadzwyczajnego i pełnomocnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w Republice Peru, a także był akredytowany w Boliwii.
Edwin Wiśniewski znalazł swój ostatni spoczynek na cmentarzu w Wilanowie.
Publikacje
– Edwin Wiśniewski oraz Przemysław Anders: Umowy międzynarodowe PRL dotyczące rybołówstwa morskiego. Gdynia: Morski Instytut Rybacki, 1978, s. 370.
Przypisy
- a b Edwin Wiśniewski [online], nekrologi.wyborcza.pl, 24.11.2010 r. [dostęp 18.11.2021 r.]
- a b Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL [online], Biuletyn Informacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej [dostęp 18.11.2021 r.]
- JacekJ. Perlin JacekJ., Historia stosunków dyplomatycznych Polski z Ameryką Łacińską (cz. II Przedstawiciele dyplomatyczni Polski w krajach Ameryki Łacińskiej), „Ameryka Łacińska”, 3 (13), 1996, s. 70 [dostęp 18.11.2021 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Alojzy Szablewski | Jerzy Müller | Edmund Stachowicz | Agnieszka Buczyńska | Kazimierz Maciejewski | Bernhard Kamnitzer | Mirosław Pobłocki | Łukasz Brządkowski | Teresa Piotrowska | Mirosława Rutkowska-KrupkaOceń: Edwin Wiśniewski